اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC)، طی کنفرانس COP22 در مورد تغییر اقلیمی که هم اکنون در جریان است، توصیه‌های جدیدی را برای افزایش سهم مکانیزم بازار برای تسریع کاهش روند انتشار گازهای گلخانه‌ای تحت توافق‌نامه اقلیمی پاریس منتشر کرده است.
سیاست‌های بازار محور از قیمت‌گذاری کربن تا برنامه‌های «کنترل و تجارت» طراحی شده‌اند تا کاهش موثر هزینه‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق ایجاد مشوق‌های مالی برای شرکت‌هایی با انتشار کمتر را موجب گردند. این مکانیزم‌ها نیازمند دقت بالا در طراحی هستند تا در حالی که موجبات رشد اقتصادی پایدار را فراهم می‌آورند، اثربخشی آنها در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز تضمین شود.
مادامی که ICC مکانیزم‌های بازار را تنها بخشی از سیاست‌های مشترک می‌داند، قویا از دسترسی به ابزارهای بازار محور تحت توافق‌نامه پاریس استقبال می‌کند. معتقدیم که اگر این سیستم‌ها به طرز مناسبی طراحی و اجرا شوند، می‌توانند کانال‌های جدید را برای تامین مالی اقلیمی، انتقال فن‌آوری و ظرفیت‌سازی ایجاد نمایند. از این رو، از توسعه پایدار در تمامی زمینه‌ها حمایت می‌شود.
در ادامه 6 توصیه ICC برای ایجاد مکانیزم‌های بازار محور جامع و مستدل به منظور جلوگیری از انتشار کربن و دستیابی به اهداف بلندمدت توافق‌نامه پاریس ذکر می‌شود:
1- ایجاد چارچوبی مستدل برای اندازه‌گیری، گزارش‌دهی و تایید
کشورها به منظور کاهش تغییرات اقلیمی به عنوان یک ابزار برنامه‌ریزی موثر نیازمند اطلاعات قابل اتکا و موثق در مورد گازهای گلخانه‌ای هستند. اندازه‌گیری، گزارش‌دهی و تایید (MRV)1 پیشرفت کشورها، اصل اهمیت‌ساز در نظام اقلیم بین‌المللی است.
ضروری است که آینده پروژه‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای توسط سیستم‌های جامع و مستدل MRV حمایت شود تا جامعه کسب و کار را به سرمایه‌گذاری تشویق کند. این امر به کاهش خطرات و افزایش مشارکت جامعه کسب و کار کمک خواهد نمود.
2- یکپارچگی، شفافیت و اعتماد از کاهش گازهای گلخانه‌ای
یکپارچگی زیست‌محیطی اقدامات مربوط به کاهش گازهای گلخانه‌ای به منظور کسب اطمینان تمامی ذینفعان، می‌بایست تحت هرگونه از مکانیزم‌های انتخابی بازار حفظ شوند. این امر می‌تواند از طریق توسعه و پذیرش استانداردهای شفافی باشد که پروژه‌ها باید تحت ابزار بازار به انجام رسانند.
3- جاهطلبی و پیش‌بینی‌پذیری
کسب و کار توصیه کرده که کشورها در مسیری شفاف باشند که افزایش جاهطلبی حاصل از همکاری داوطلبانه و ابزارهای بازار محور را مدنظر دارد. این امر می‌تواند در مشارکت ملی معین (NDCs)2 آنها منعکس شود.
4- بی‌طرفی فناوری
دولت‌ها و جامعه کسب و کار نیازمند گسترش میزبانی کامل/ استفاده از فناوری برای مقابله با تاثیرات تغییر اقلیمی خواهند بود. بنابراین اصل بی‌طرفی فن‌آوری بایستی برای تشویق طیف گسترده‌ای از گزینه‌های پایدار و معرفی گزینه‌های کاهش مقرون به صرفه به کار گرفته شوند.
5- دسترسی توسط طرفین و کسب و کار
در حالی که استانداردها برای یکپارچگی زیست‌محیطی ضروری هستند، نباید آنها منجر به مسئولیت‌های اداری غیرضروری- از اجرا و مشارکت در ابزارهای بازار شوند که می‌تواند از فعالیت کسب و کارهای معین به ویژه بنگاه‌های کوچک و متوسط (SMEs)3 جلوگیری کند.
6- فعالیت در استانداردها و خطوط بخشی برای سطوح کاهش گازهای گلخانه‌ای
سطح گازهای گلخانه‌ای به عنوان مرجعی برای مجموعه‌ای از اهداف یا مقاصد و اندازه‌گیری پیشرفت است. هنگامی که این سطح تعیین می‌شود، متغیرها عبارت از معیارها، دامنه و داده‌های مرجع تاریخی خواهند بود.
بخش خصوصی توصیه کرده تا شفافیت در مورد ایجاد مبناها از جمله؛ مثال، مشاوره باز و شفاف با کارشناسان اقتصادی خاص حفظ شود.
1 Measuring, Reporting and Verification (MRV)
2 Nationally Determined Contributions (NDCs)
3 Small- and Medium-sized Enterprises (SMEs)
