لطفا صبر کنید

4 روش رو به گسترش كسب و كار براي دستيابي به اهداف جهاني اقليمي

  • یکشنبه 15 مرداد 1396
4 روش رو به گسترش كسب و كار براي دستيابي به اهداف جهاني اقليمي

حضور بازیگران غیردولتی همچون جوامع کسب و کار برای دستیابی به اهداف جاه‌طلبانه تعیین‌شده در توافق‌نامه پاریس ضروری است. پانل مباحثه در نشست جهانی اخیر ECOCITY در ملبورن، استرالیا، چرایی این موضوع را توضیح داد.

 

نقش کسب و کار از ابتدا در دستیابی به اهداف جهانی اقلیمی بسیار مهم بوده است. در حالی که توافق‌نامه پاریس با هدف افزایش میانگین دمای جهانی به زیر 2 درجه سانتیگراد است، وعده‌های فعلی دولت، تنها شامل افزایش گرمای جهانی تا حدود 3 درجه سانتیگراد خواهد بود.

 

بازیگران غیردولتی همچون شهرها و کسب و کارها در حال حاضر اقدام به رفع این شکاف کرده‌اند و بایستی از تعاملات آنها حمایت شود. این امر تنها با بازیگران غیردولتی، به ویژه جامعه کسب و کار محقق می‌شود که ما به طور کلی، قادر به دستیابی به اهداف مطرح شده از سوی توافق‌نامه پاریس خواهیم بود. در ادامه 4 روشی را که در حال حاضر به بخش خصوصی کمک می‌کند، ذکر خواهد شد:

 

1. اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای

 

«موسسه منابع جهانی» در سال 2015 گزارش کرد که 80 درصد از 500 بنگاه بزرگ جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای خود، اهدافی را تعیین کرده‌اند. از آن پس، اهداف بخش خصوصی حتی جاه‌طلبانه‌تر از قبل شده‌اند، زیرا مشارکت بخش خصوصی و دولتی همانند ابتکار هدف علمی، شرکت‌ها را در دستیابی به اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با هدف جهانی 2 درجه سانتیگراد توافق‌نامه تجاری کمک کرده است.

 

به عنوان مثال، شرکت فناوری کامپیوتری Dell متعهد به کاهش 50 درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای از تجهیزات و عملیات تدارکات خود تا سال 2020 شده است. اپراتور راه‌آهن بین‌المللی Thalys متعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به ازای هر مسافر بر کیلومتر به میزان 41.4 درصد تا سال 2020 شده است.

 

2. بهره‌وری انرژی

 

حساب‌های تجاری تقریبا نیمی از مصرف برق در سراسر جهان را شامل می‌شود. شرکت‌ها با بهبود بهره‌وری انرژی می‌توانند تقاضای خود را کاهش داده و سهم قابل‌توجهی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای داشته باشند. EP100، ابتکار جهانی کسب و کارهای بین‌المللی است که قصد افزایش دو برابری بهره‌وری انرژی خود را دارد. EP100 شامل اپراتورهای مهم اقتصادی از بنگاه چندملیتی سوئدی  H&Mتا Mahindra & Mahindra، بزرگترین تولیدکننده تراکتورهای جهان است.

 

3. تحقیق و توسعه 

 

پیشرفت‌های فناوری سبز برای مقابله با گرمایش جهانی ضروری است و کسب و کار در خط مقدم تحقیق در مورد این راه‌حل‌های انرژی جایگزین قرار دارد. به عنوان مثال، واتر تک سنگاپور بر روی توسعه راه‌حل‌های سفارشی زیست‌محیطی برای آب، مدیریت زنجیره سرد1، کنترل آلودگی هوا، بازیافت، تخلیه صفر2 و زباله به انرژی متمرکز شده است. شرکت کانادایی  General Fusionقصد دارد تا یک نیروگاه سوخت هسته‌ای تجاری که تولید گازهای گلخانه‌ای را به صفر می‌رساند و ذاتا ایمن است، ایجاد کند.

 

آزمایشگاه‌های پیاده‌روی نیویورک با شهرها کار می‌کند تا ببینند چگونه ترافیک از طریق شهرها جریان می‌یابد و چگونه نقاط ضعف احتمالی ممکن است با استفاده از فناوری‌های نوین آنلاین حل شود. ExxonMobil سالانه یک‌ میلیارد دلار برای تحقیقات در زمینه انرژی به مصرف می‌رساند و به دنبال توسعه فن‌آوری‌های نوین است که باعث افزایش بهره‌وری انرژی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و ارائه راه‌حل‌های کم‌کربن انرژی می‌شود.

 

4. تامین مالی اقلیم

 

«پروژه‌های سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)» 9/6 ‌هزار میلیارد دلار برای سرمایه‌گذاری سالیانه در 15 سال آتی نیاز خواهند داشت تا با توجه به نیازهای زیرساختی (انرژی، حمل و نقل، آب، مخابرات و ارتباطات) مطابق با طرح 2 ​​درجه سانتیگراد عمل کنند. تا کنون، دولت‌ها سالانه مبلغ 100 میلیارد دلار را از طریق کانالهای رسمی متعهد شده‌اند، بدین معنی که 8/6 ‌هزار میلیارد دلار باقیمانده از سوی بخش خصوصی تامین شود.

 

خوشبختانه، اشتیاق فراوانی از سوی بخش خصوصی برای تامین هزینه‌های اقلیمی وجود دارد. به عنوان مثال، HSBC در دسامبر 2015، 500 میلیون یورو اوراق قرضه سبز را به خود اختصاص داد که بیشتر از وجوه صادر شده در عرض شش ماه است و در سال 2016 متعهد به پرداخت یک میلیارد دلار برای سبد اوراق قرضه سبز به منظور سرمایه‌گذاری در پروژه‌های سبز شد. پاسخگویی به بخش خصوصی و دسترسی به بودجه، به لحاظ موقتی و مسئولانه، ضرورت‌های کاهش و انطباق را برآورده می‌کند.

 

در صورت تمایل به دریافت دیدگاه کسب و کار جهانی در مورد اقدامات اقلیمی به نشانی اینترنتی زیر مراجعه کنید:

 

https://iccwbo.org/global-issues-trends/responsible-business/climate-change/

 

 

1. زنجیره سرد: عدم توجه کافی به محصولات دارای عمر محدود به شکل‌گیری شاخه‌ای جدید از زنجیره تامین به نام زنجیره سرد منجر شده است. مدیریت زنجیره سرد به اداره کردن فعالیت‌های مربوط به این محصولات فسادپذیر اطلاق می‌شود.

2. تخلیه صفر: تولید بدون هیچ ضایعات و پسماند.