نمایندگان کسب و کار و صنعت از سراسر جهان برای شرکت در جلسات COP23، این هفته در بن، آلمان گرد هم آمدند تا تعهد بخش خصوصی به اهداف جهانی اقلیمی را دوباره تایید کنند و نقشه‌راهی را برای پیاده‌سازی و اجرای آن فراهم سازند. COP23، بزرگترین اجلاس جهانی اقلیمی است.
بیست و سومین اجلاس سالانه احزاب (COP)1 در حالی برگزار می‌شود که بیش از هر زمان دیگری در تاریخ، شرکت‌ها به نقش اقدامات اقلیمی متعهد می‌شوند. ICC به عنوان سازمان کسب وکار جهانی، همچنان به طور کامل از توافق‌نامه پاریس حمایت می‌کند؛ چرا که اطمینانی بلندمدت را برای شرکت‌ها رقم می‌زند تا برای رشد پایدار آینده خود برنامه‌ریزی کنند.
در عین حال، شناخت فزاینده‌ای از نقش ضروری کسب و کار در فرآیند اقلیمی جهانی وجود دارد. در حالی که توافق‌نامه پاریس، هدف ثابت نگه داشتن افزایش دمای متوسط جهانی به میزان کمتر از 2 درجه سانتیگراد را دارد، وعده‌های کنونی دولت تنها امکان حفظ افزایش گرمایش جهانی تا 3 درجه سانتیگراد یا بالاتر را خواهد داشت. در حال حاضر بازیگران غیردولتی مانند شهرها و کسب و کار برای رفع این شکاف تلاش کرده‌اند.
سازمان ملل متحد، با شناخت شکاف به وجود آمده بین اهداف تعیین‌شده در توافق‌نامه پاریس و مسیری که در حال طی کردن آن هستیم، نیاز به «اقدام فوری» را تصریح می‌کند. ICC به طور رسمی به عنوان «نقطه کانونی» برای کسب و کار و صنعت در «کنوانسیون سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی (UNFCCC)2» تعیین شده است که دیدگاه‌های جامعه کسب و کار در مذاکرات اقلیمی سازمان ملل متحد را هماهنگ می‌کند. نهم نوامبر (برابر با 18 آبان ماه)، روز کسب و کار و صنعت است،ICC رویدادی یک‌روزه به مناسبت این روز سازماندهی کرده که رهبری و عملکرد بخش خصوصی را نشان می‌دهد و سیاست‌های سازنده در فرایند UNFCCC را ارائه می‌نماید.
در اینجا چهار اولویت کلیدی جامعه کسب و کار در COP23 ذکر می‌شود:
1. کانال رسمی برای مشارکت کسب و کار
اگر اهداف مندرج در توافق‌نامه پاریس به طور گسترده تعیین شود، آنگاه می‌توان با مشارکت زیاد و هماهنگ‌شده کسب و کار و صنعت همراه شد و سپس می‌بایست اهمیت مشاوره نزدیک با کسب و کار در شکل‌گیری، ارزیابی و بهبود طرح‌های ملی تعیین‌شده (NDCs)3 درک شود. کسب و کار در برنامه‌های ملی اقدامات اقلیمی دارای اهمیت است که عملیات داخلی و بین‌المللی، زنجیره‌های عرضه، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بدین معنی که کسب و کار، بینش‌های منحصر به فرد مربوطه، تخصص فنی و مطالعات موردی را که برای تضمین اثربخشی «طرح‌های ملی تعیین‌شده (NDCs)» ضروری هستند، داراست.
جامعه کسب و کار در اجرای توافق‌نامه پاریس مشارکت می‌کند، در حالی که گفت‌و‌گو می‌تواند بسیار موثر باشد. نخستین اولویت کسب و کار در COP23، ایجاد ارتباط سودمند و دوسویه برای نقش رسمی و اساسی بخش خصوصی است. این امر می‌تواند به صورت یک ساختار یا کانال در بدنه جانبی برای پیاده‌سازی باشد که عملکردی مشابه با کمیته کسب و کار و صنعت در سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD)4 دارد.
2. مقررات اقلیمی مبتنی بر بازار
مکانیزم‌های به خوبی طراحی شده بازار می‌تواند آغازگر و حامی اجرای «طرح‌های ملی تعیین‌شده (NDCs)» و ایجاد تفاوت در دستیابی به اهداف بلندمدت اقلیمی باشد. کسب و کار آماده است و تمایل دارد تا تصمیمات لازم برای سرمایه‌گذاری را اتخاذ کند تا کمکی در جهت دستیابی به آینده‌ای با اقتصاد کم کربن باشد. با این حال، یک چارچوب سیاستی توانمند، پیش‌شرط تصمیم‌گیری‌های مهم بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری است.
مقررات، روش‌ها و رویه‌های مشترک و شفاف باید مطابق با دستورالعمل ماده 6 توافق‌نامه پاریس در مذاکرات COP23 توافق شود. اولین گام لازم، ایجاد چارچوبی مشترک برای سنجش و اندازه‌گیری، گزارش و تایید کاهش گازهای گلخانه‌ای است. همچنین کسب و کار در همکاری نزدیک با ذینفعان بخش خصوصی مربوطه، توسعه ابتکارات، استانداردها و رویکردها را برای کاهش گازهای گلخانه‌ای توصیه می‌کند.
3. تعهد به اقدامات اقلیمی مبتنی بر تجارت
نقشی کلیدی برای تجارت در طراحی یک محیط سیاستی وجود دارد که کسب و کار را در نیل به یک اقتصاد کم کربن تشویق می‌کند. رفع تحریم‌های تجاری در مورد کالاهای زیست‌محیطی همانند توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی می‌تواند پیروزی و موفقیت را در سه بعد رشد اقتصادی، توسعه و محیط‌زیست ایجاد کند.
در حال حاضر 46 کشور در مذاکرات سازمان تجارت جهانی (WTO)5 شرکت می‌کنند تا تعرفه‌های کالاهای زیست‌محیطی را حذف کنند. احزاب COP23 می‌بایست متعهد به نتیجه این قرارداد شوند. کسب و کار معتقد است که توافق‌نامه پاریس باید بر اساس قوانین و اصول روشن باشد تا از بروز موانع تجاری جلوگیری کند و همچنین با مقررات بین‌المللی تجارت نیز هماهنگ باشد. این امر از طریق تضعیف چندجانبه‌گرایی در یک مجمع جهانی که ما در آن پیشرفت نخواهیم کرد، نیست.
4. انتقال مناسب برای نیروی کار
در حالی که دولت‌ها به توافق‌نامه پاریس متعهد شده‌اند، تعداد اندکی از آنها تاثیر اهداف اقلیمی جهانی در بازار کار را تایید و یا تعهدی برای اطمینان از انتقال به نیروی کار را فراهم کرده‌اند. همانطور که در مباحث فعلی در مورد جهانی شدن دیده می‌شود، تمام بخش‌های صنعتی تحت‌تاثیر انتقال به اقتصاد کم کربن قرار می‌گیرند. از همین رو، حصول اطمینان از اشتغال وسیع و سازنده ضروری است تا حمایت‌های مردمی و سیاسی برای سنجش و اندازه‌گیری و مبارزه با تغییرات اقلیمی ادامه یابد.
کسب و کار به عنوان منبع اصلی اشتغال‌زایی، بهترین راه برای مشاوره به دولت‌ها در سیاست‌هایی است که انتقال نیروی کار به سوی یک آینده سبزتر- از آن طریق آموزش مجدد یا برنامه‌هایی که نوآوری سازگار با محیط‌زیست را تقویت می‌کنند- را تسهیل می‌نماید. ضروری است که تمام سیاست‌های تغییرات اقلیمی در برنامه‌ریزی بازار کار را در نظر بگیرند، کسب و کار در این فرآیند نقش کلیدی ایفا می‌کند.
1Conference of Parties (COP)
2United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC)
3Nationally-Determined Contributions (NDCs)
4Organization for Economic Cooperation and Development (OECD)
5World Trade Organization (WTO)
