سمپوزیوم بینالمللی در توکیو برگزار شد و بر این موضوع تمرکز داشت که چگونه سیستم تجارت جهانی میتواند اصلاح شود تا با اهداف WTO و سیستم تجارت جهانی[1] و تجارت متقابل[2] در قرن بیست و یکم سازگار باشد. این سمپوزیوم حدود 150 شرکتکننده از کسب و کار، دولت، دانشگاهیان و سایرین داشت و «آکیماسا ایشیکاوا (Akimasa Ishikawa)»، معاون وزیر پارلمان اقتصاد، تجارت و صنعت و «ماری پانگستو (Mari Pangestu)»، وزیر پیشین تجارت جمهوری اندونزی سخنرانی خود را ایراد کردند.
آقای «آکاهوشی (Akahoshi)»، رئیس JETRO در ابتدای سخنرانی خود تاکید کرد که با توجه به تشدید مقیاسهای محدود تجارت و تأثیر آن بر کسب و کارها، سیستم تجارت جهانی باید با توجه به اصلاحات سازمان تجارت جهانی (WTO) و حاکمیت جریان دادهها، به طور مستمر بازنگری و ارزیابی گردد.
آقای «ایشیکاوا» در سخنرانی خود اظهار داشت که ژاپن به عنون کشور میزبان G20، چهار اولویت چالشهای تجارت را شناسایی کرده است. آنها عبارتند از: تشکیل چهارچوبی بینالمللی برای جریان داده و بهینهسازی حذف مقیاسهای منحرفکننده بازار، اصلاحات WTO و افزایش تجارت و سرمایهگذاری جهت رشد اقتصادی پایدار و منحصر به فرد.
خانم «پانگستو» اهمیت سیستم تجارت جهانی چندجانبه را متذکر شد و منافعی که برای تمام کشورها، خصوصاً کشورهای در حال توسعه به ارمغان میآورد را برجسته کرد. همچنین توضیح داد که چگونه تجارت اولویت کسب و کار شده است.
نخست وزیر سابق تجارت اندونزی تاکید کرد که تغییر WTO، به منظور حفظ سیستم تجارت چندجانبه ضروری است. این تغییر با تامین هیئت رسیدگی، ایجاد اطمینان از طریق پیگیری پیشرفت مسائل نسبتاً مناقشهبرانگیز- مانند اخطاریه- و هماهنگ نگاه داشتن WTO با تغییرات زمانی از طریق رسیدگی به مسائلی همچون یارانهها (چه صنعتی، چه کشاورزی) و زمینه فعالیت و نیز از طریق توسعه قوانین جدید برای تجارت جهانی و جریان دادهها، آغاز میشود.
«جان دابلیو ایچ دنتون ایاو» دبیرکل ICC، «ویکتور دو پرادو (Victor Do Prado) مدیر کمیته مذاکرات مشاوره و تجارت WTO، «شیگیرو تاناکا (Shigehiro Tanaka)» مدیرکل اداره سیاست تجاری وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت (METI) و «نوبوهیرو اندو (Nobuhiro Endo)» رئیس هیئتمدیره (معاون مدیر) شرکت NEC و عضو شورای هیئت نظارت بر کسب و کار APEC (ABAC) ژاپن در کنار خانم «پانگستو» در مباحث مطرحشده در این میزگرد بودند. این میزگرد توسط «رابین هاردینگ (Robin Harding)» رئیس اداره فایننشال تایمز[3] توکیو اداره شد.
آقای «دنتون» خواستار اصلاحات مرتبط به کسب و کار، منعطف و پاسخگو WTO شد و احتیاط را در حفظ سیستم را از طریق دستور کاری که مرتباً بازنگریشده و فعال است، توصیه کرد. همچنین آقای «دنتون» اشاره کرد که امروزه منافع گسترش تجارت جهانی تحت سیستم چندجانبه به شکل جهانی، به سبب برخی از عدم موفقیتهای سیاست داخلی محقق نمیشوند. او تاکید کرد که این عدم موفقیتها نمیتوانند تنها از طریق سازمانهای بینالمللی رفع شوند.
آقای «اندو» هشدار داد که تصمیمگیری از طریق توافق، قانونگذاری در WTO را به تأخیر میاندازد و نمیتواند با پیشرفت سریع تکنولوژیهای اطلاعاتی و ارتباطی همراه شود. آقای «اندو» گفت که با توجه به تغییر محیط تجارت جهانی، عدم حس ضرورت این امر میان کشورهای عضو WTO احساس میشود و اظهار کرد که برنامه کاری جهانی باید به منظور درک جامعه پایدار و آینده محور به اشتراک گذاشته شود.
آقای «تاناکا» تاکید کرد که نیاز به قوانین جهانی در عصر زنجیره ارزش جهانی و نیاز به اصلاحات WTO، امکان گسترش نقش اقتصادهای در حال ظهور را فراهم میآورد. با توجه به این که G20، وزرای هر دو بخش تجارت و اقتصاد دیجیتال را گرد هم میآورد، آقای «تاناکا» اذعان نمود که G20 فرصتی کلیدی بود تا فشار سیاسی برای اصلاحات WTO وارد نماید و عزمی برای قانونگذاری در حوزه دیجیتال با به اشتراکگذاری ایده جریان آزاد دادهها، به وسیله تراست و توسعه مباحث بینالمللی، مانند ابتکار بیانیه مشترک در خصوص تجارت الکترونیک بوجود آورد.
آقای «دو پرادو» اشاره کرد که WTO باید هنجارهای قدیمی غیرموثر را به سمت نیازهای جامعه کنونی اصلاح نماید. وی با اشاره به طرح پیشنهادی اعضا در خصوص اصلاح حل و فصل اختلاف تجاری، آقای «دو پرادو» تاکید کرد که چگونه 164 کشور عضو WTO، انگیزههای مشترکی صرف نظر از تفاوتهای آن دارند.
خانم «پانگستو» انتظارات خود از رهبران G20 را مبنی بر ارائه آموزش بیشتر به مذاکرهکنندگان نشست ژوئن اوزاکا G20 ابراز کرد.
JETRO و ICC به نظارت بر گسترش مباحث اصلاحات WTO و اطلاعات و برآیندهای ناشی از آن ادامه خواهند داد. ICC به ویژه، تعهد مستحکم خود مبنی بر حمایت از WTO را با انتشار دستورالعملهای گفتمان جهانی در تجارت، که در جلسات سالانه بانک جهانی/ IMF در اکتبر 2018 آغاز شده است را دنبال خواهد کرد.