با گسترش تعاملات اقتصادی بین‌المللی، مسائلی همچون تسهیل تجارت، افزایش صادرات و همچنین بحث همگن‌سازی مقررات بین‌المللی؛ حمایت از توسعه صادرات و بخش خصوصی؛ و قدرت نفوذ دیپلماسی اقتصادی بیش از پیش اهمیت یافت تا آنجا که پس از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۹، تعدادی از تجار و کارآفرینان بزرگ جهان بر آن شدند تا اتاق بازرگانی بین‌المللی را بنا نهند که مرکز آن در پاریس قرار دارد.
ابتکار استانداردهای دیجیتال اتاق بازرگانی بین المللی، چارچوب کاملی را برای دیجیتالی سازی زنجیره تامین براساس آمار تجزیه و تحلیل خود که پوشش دهنده تمامی 36 سند تجاری کلیدی می باشد، ارائه نمود.
اتاق دبی به عنوان مشارکت کننده پیشگام در توسعه رویه "نوآوری در مدل اتاق”(CMI) از جانب اتاق بازرگانی بین المللی شناخته شد.
اتاق بازرگانی بین المللی از پیوستن عربستان سعودی و فیلیپین به زنجیره تضمین کارنه آ.ت.آ استقبال نمود.
کمیته ایرانی ICC دارای 10 کمیسیون تخصصی متناظر خود در اتاق بازرگانی بین المللی است که به‌عنوان بازوهای اصلی مشورتی این کمیته فعالیت می نمایند. ساختار این کمیسیونها متشکل از دبیر، نائب دبیر، دستیار دبیر، 15 عضو اصلی، اعضاء مدعو و نمایندگان اعضاء کمیته ایرانی است. هدف اصلی این کمیسیونها، کمک به تسهیل تجارت بین‌الملل و ایجاد بستری مناسب برای رشد و توسعه فعالیت‌های تجاری بین‌المللی با حفظ منافع بخش خصوصی و توسعه صحیح قوانین و مقررات، استانداردها، راهنمایی‌ها و سیاست‌های مرتبطی است که در درک چالش‌ها و فرصت‌ها و نیز انجام صحیح تجارت بین‌الملل به جامعه کسب‌وکار کمک می‌کند.
